สรุปงานวิจัย
ชื่องานวิจัย การศึกษาแบบการคิดและความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย
ผู้วิจัย แน่งน้อย แจ้งศิริกุล
ความมุ่งหมายของการศึกษาค้นคว้า
1. เด็กปฐมวัยแต่ละระดับ มีแบบการคิดแบบใด
2. เด็กปฐมวัยมีอายุต่างกัน มีแบบการคิดต่างกันหรือไม่
3. เด็กปฐมวัยที่มีเพศต่างกัน มีแบบการคิดแต่ละแบบต่างกันหรือไม่
4. เด็กปฐมวัยที่มีความคิดต่างกัน มีความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ต่างกันหรือไม่
5.เด็กปฐมวัยที่มีอายุต่างกัน มีความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ต่างกันหรือไม่
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัย
นักเรียนซึ้งกำลังศึกษาอยู่รัดับชั้น อนุบาล 1 และ อนุบาล 2 โรงเรียนอนุบาลสมุทรสงคราม อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม จำนวน 120 คน
ตัวแปรที่ศึกษา
ตัวแปรอิสระ คือ ระดับอายุ เพศ
ตัวแปรตาม คือ การคิดแบบไม่ขึ้นอยู่กับสภาพรอบข้าง ความสามารถในการแก้ปัยหาทางคณิตศาสตร์
เครื่องมือที่ใช้
1.แบบทดสอบแบบการคิด
2.แบบทดสอบการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์
สรุปผลงานวิจัย
1.เด็กปฐมวัยอายุ 4-5 ปี และ 5-6 ปี มีแบบการคิดแบบไม่ขึ้นกับสภาพรอบข้างมากกว่าแบบขึ้นกับสภาพรอบข้าง
2.เด็กปฐมวัยอายุ 4-5 ปี และ 5-6 ปี มีแบบการคิดแบบไม่ขึ้นกับสภาพรอบข้าง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยเด็กอายุ 5-6 ปี มีแบบการคิดแบบไม่ขึ้นกับสภาพรอบข้างมากกว่า เด็กอายุ 4-5 ปี
3.เด็กปฐมวัยอายุ 4-5 ปี และ 5-6 ปี มีแบบการคิดแบบไม่ขึ้นกับสภาพรอบข้าง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยเด็กอายุ 4-5 ปี มีแบบการคิดแบบขึ้นกับสภาพรอบข้างมากกว่าเด็กอายุ 5-6 ปี
4.เด็กปฐมวัยชายและหญิงมีการคิดแบบไม่ขึ้นกับสภาพรอบข้างและแบบขึ้นกับสภาพรอบข้าง ไม่ต่างกัน
5.เด็กปฐมวัยอายุ 4-5 ปี กับ 5-6 ปี มีความสามารถในการแก้ปัยหาทางคณิตศาสตร์แตกต่างกันอย่างมีนัยสคัยที่ 0.1 โดยเด็กอายุ 5-6 ปี มีความแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์สูงกว่าเด็กอายุ 4-5 ปี
การนำไปใช้
จากการอ่านงานวิจัยและสรุปผลแล้ว เราสามารถนำงานวิจัยที่เราศึกษานี้ไปใช้ได้ เราสามารถนำผลการวิเคราะห์ของการวิจัยนี้ไปช่วยปลูกฝังให้เด็กนักเรียนรู้จักคิด และแก้ปัญหา เพื่อพัฒนาการที่ดีและสมบูรณ์ของเด็ก และงานวิจัยนี้ยังเป็นแนวทางในการสอนให้กับผู้อ่านได้ไปจัดกิจกรรมคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัยในภายภาคหน้าได้ งานวิจัยนี้จะส่งเสริมและเลือกกิจกรรมที่เหมาะสมที่เอื้อต่อการแก้ปัญหาของเด็กด้วย
